It libben yn Nederlân is goed
Wy hearre faak dat it goed is om yn Opsterlân te wenjen. As gemeente wurdearje wy dat, en wy wolle it fansels sa hâlde. Mar krekt as earne oars yn it lân is de wenningmerk hjir ek krap. Tegearre mei wenningkorporaasjes en kommersjele boubedriuwen wolle wy as gemeentebestjoer soargje foar in wenningoanbod dat merkfreonlik en takomstbestindich is. Hjir profilearje wy ynwenners fan Opsterlân en freegje wy har nei harren ûnderfiningen mei it wenjen yn ús gemeente.

It is in libbendich, fleurich kleurenpalet. Oan 'e muorren fan Antonina Kamenchuk har wenkeamer en sliepkeamer yn Trimbeets yn Gorredijk hingje ferskate skilderijen en posters yn in grut ferskaat oan kleuren. De posters mei seefroulju komme út in online winkel; de skilderijen binne fan 'e 27-jierrige bewenner sels. "Ik wit net wêrom, mar ik hâld fan seefroulju. En de keamer koe wolris wat kleur brûke," seit de Oekraynske bewenner.
Flechte mei allinnich in rêchsek
De útbûnte kleuren steane yn skril kontrast mei de piktswarte reden wêrom't Antonina en har mem trije jier lyn nei Nederlân kamen. De Russyske ynvaazje fan Oekraïne makke it libben ûnmooglik yn harren berteplak Irpin. "Miskien is der noch mar 20 prosint fan 'e stêd oer. De Russen hawwe alles fernield."
Yn it earstoan hope Antonina yn Oekraïne te bliuwen, mar har eigen hûs rekke ek swier skansearre troch it Russyske bombardemint. Har mem, dy't lijt oan in auto-ymmúnsykte, hie gjin oare kar as te flechtsjen. Mei in rêchsek mei allinnich in laptop, jeans, in trui en in pear persoanlike dokuminten, liet se har earder goede en freedsume libben efter har. "Wy tochten dat wy nei in pear wiken werom koenen, mar dat die bliken net it gefal te wêzen." Har fjouwer katten bleauwen by har doetiidske buorlju.
It hûs oan de Trimbeets is Antonina har twadde yn Gorredijk en har tredde yn Nederlân. "Wy fleagen nei Eindhoven fia Poalen. De ienige Nederlânske keunstners dy't ik koe wiene Rembrandt en Van Gogh." It kiezen fan Nederlân wie in tafal. "Ik wurke as tekstschriuwer foar in Dútsk bedriuw, en immen út Nederlân wurke dêr ek. Hy advisearre om hjirhinne te ferhúzjen."
Trettjin flechtlingen ûnder ien dak
Antonina, dy't foar it útbrekken fan 'e oarloch yn Kiev ôfstudearre wie mei in mastertitel yn it Ingelsk, fûn it troch it sels te dwaan Sykje In hûs yn Noardwâlde waard online fûn. "Wy koene fjouwer moannen by minsken yn harren eigen huzen bliuwe. Dêrnei koene wy in jier fia partikulieren yn in hûs yn Gorredijk wenje. Sûnt novimber ferline jier wenje wy mei 11 oare flechtlingen út Oekraïne op 'e Trimbeets. Earst dielden myn mem en ik dizze keamer, mar dy wie eins te lyts. No hat se har eigen keamer. Ik diel de badkeamer mei myn hier; de keuken wurdt brûkt troch alle bewenners." De healfrijsteande wenning waard earder brûkt as fersoargingshûs en is no ien fan 'e panden dy't de gemeente Opsterlân hiert fan wenningkorporaasje Elkien om flechtlingen op te fangen.
Antonina hat har libben yn Gorredijk fluch oppakt. "Mei in soad help fan ynwenners fan Gorredijk, de gemeente, en Code Hans (in frijwilligersorganisaasje, red.)." De Oekraynske learde Nederlânsk en jout no les oan oare flechtlingen. "Ik haw hjir nije freonen makke, en ik haw in Nederlânske freon. Wy trouwe yn juny! It libben is hjir goed. Ik mis Oekraïne net echt. No ja, miskien it iten, mar ik hâld ek hiel fan Nederlânske snacks," laket se.
Nimmen wist fan in húsfestingprobleem yn Nederlân
Foar in protte Oekraïners is it ûnwis wat der begjin takom jier barre sil, as it spesjale ferbliuwsprogramma dêr't se ûnder falle ferrint. "It is foaral lestich foar âlderein," seit Antonina. Se wit dat guon leden fan 'e Nederlânske befolking ûntefreden binne mei de húsfesting dy't harren lânslju krije en dat in protte ynwenners it dreech fine om in húsfesting te finen. Se mijt kontakt mei minsken dy't negative opmerkings meitsje oer de flechtlingen. "It is spitich dat der húsfestingproblemen binne yn Nederlân. Fansels hawwe oare flechtlingen en ik dêr net oan tocht doe't wy ús lân ferlieten. Elkenien tocht dat wy nei in skoftke weromkomme soene."
Antonina sjocht har takomst yn Nederlân. "Ik wol yn myn gedachten stabyl bliuwe. De oarloch is in trauma wurden. Ruslân en no Amearika, mei presidint Trump, boartsje mei it libben fan Oekraïners. It sil net gau foarby wêze." In nij libben, ynklusyf in nij hûs, wachtet yn Drachten, dêr't har ferloofde Sybren wennet. "Myn mem bliuwt hjir op Gorredijk. Gelokkich is Drachten tichtby."