"Wy hâlde fan de rêst, romte en in belutsen mienskip."
Nei tsientallen jierren yn Tijnje wenne te hawwen, strûnen Andries Idzerda (66, berne yn Tijnje) en Reina Gerlofsma (62, berne yn Achlum) yn septimber 2024 del yn Hemrik. Oan de Andryssingel – what’s in a name - fûnen sy in fraaie frijsteande wenning, dy't op frijwol alle punten oan harren winsklist foldie. ,,Allinnich de priis wie wat heger, mar we hawwe it hûs dochs mar kocht.’’
Wenje yn in lyts doarp, yn in wat moderner, nofliker en foaral enerzjysuniger wenning, frijsteand en mei útsjoch. Mei dy opdracht stjoerden Andries en Reina harren makelder ferline jier op paad. Sels hiene se ek al wat rûnsjoen, ek bûten Opsterlân. ,,Dat it De Himrik waard, wie tafal.’’
Hawwe jimme lang sykje moatten? Hoe gie it proses?
,,It gong frij flot, mar ik fûn it wol spannend’’, seit Reina. ,,Ik ha 39 jier wenne op ’e Tynje. Dogge we der wol goed oan, tocht ik somtiden.’’ Andries: ,,Wy binne echt minsken fan de mienskip en hawwe in soad bining mei it ferieningslibben op ’e Tynje . Ek no noch binne wy dêrby belutsen.”
Andries en Reina hawwe dochs besletten om te ferhúzjen. Harren hûs, boud yn 1911, stie krekt bûten it doarp, oan in reedlik drokke wei. Mei in oerflak fan goed 1800 kante meter fûnen se it ûnderhâld hieltyd mear wurk wurden. Se oriïntearren harren rêstich op oare huzen, mar doe't it hûs yn Hemrik op 'e merk kaam, gong it hurd. ,,Us bod waard daliks akseptearre. Wy koene it sûnder betingsten finansiere. Dat wie ús gelok.’’
Binnen twa wiken kochten en ferkochten Andries en Reina in hûs. De wenning yn Tijnje waard ferkocht oan in echtpear út it doarp. ,,Sy woene graach fan de buorkerij ôf, sadat ien fan harren soannen de maatskip dêr trochsette koe. En syn jongere broer kaam yn syn hûs telâne. Sa kaam der in moaie trochstreaming ta stân. Boppedat fine wy it moai dat it bewenners út it doarp sels binne dy’t no yn ús âlde hûs wenje.
Binne jimme tefreden yn jimme nije wenning?
,,It befalt poerbêst.’’ It hûs is boud yn 1994 en hat de gemakken fan in moderne wenning. De ferhuzing fan it bûtengebiet nei in nijbouwyk ferrûn soepel. It is rêstich, der komt frijwol allinnich bestemmingsferkear. Reina: ,,Wy hâlde fan de rêst, romte en in belusten, lytse mienskip. Yn in grut doarp of stêd wurde wy net lokkich.’’ Der wurdt troch de ynwenners in soad organisearre yn Himrik. ,,Dat sprekt ús oan.’’ Andries is al benadere foar in bestjoersfunksje fan één fan de in soad ferienings yn it doarp.
Hoe sjocht it wenjen der yn de takomst út?
Andries en Reina sjogge harsels noch in protte jierren wenjen yn Hemrik. Op de ûnderferdjipping hiene de foarige bewenners in sliepkeamer ynrjochte, mar dy is no foaral yn gebrûk as ytkeamer en hobbyromte. Yn de takomst kinne se, as it nedich is, der wer in sliepkeamer fan meitsje.
Foar jongeren is it in moeilike situaasje op de wenningmerk, sjocht Reina. De prizen geane al inkelde jierren oer de kop. ,,Dat is foar harren net op te bringen’’, fynt de laboratoariummeiwurker fan sikehûs Nij Smellinghe. Sy tinkt dat de kommende jierren foaral lytsere wenten boud wurde moatte foar ienpersoanshúshâldens (jongeren en âlderen).
As âld-beliedsadviseur wenjen fan de gemeente hat Andries fansels syn gedachten oer de hjoeddeistige wenningkrisis. ,,Mar dêr wol ik net tefolle oer sizze.’’ In fleane oplossing leit lykwols net foar it opskeppen, wit hy. Ommers, gemeente, provinsje en de lanlike oerheid, se hawwe der allegear wat oer te sizzen. Boppedat hat de gemeente te krijen mei jildende wet- en regeljouwing. ,,It wichtichste is dat elkenien noflik wenje kin yn Opsterlân. It gefoel is dêrby wolris dûbbeld. Wy wolle graach mear en foar eltsenien bouwe, mar wolle ek de romte en ferskaat fan it karakterestike lânskip yn Opsterlân behâlde. Dat lêste leveret nammentlik in grutte bydrage oan it noflik wenjen yn Opsterlân.’’