1. (Earder) Herfoarme tsjerke

De eardere herfoarme tsjerke is situearre oan de trochgeande wei yn it doarp Bakkeveen. It tsjerkje waard yn 1856 boud yn neoklassisistyske styl. Mei stipe fan de lanlike tsjerke slagge it de hearren L. Brouwer, R. de Jong en Jannes Terpstra in tsjerke te bouwen. Harren nammen steane werjûn op de gevelstien boppe de yngong oan de foarside, tegearre mei it stiftingsjier fan de tsjerke.

De ienfâldige bakstiennen sealtsjerke hat in trijesidige koarsluting mei yn de sydgevels en oan de efterside rûnbôgefinsters, sealtek mei reade pannendekking en in houten geveltoer mei dakruter. De spits is bedekt mei laaien. Lisenen ferdiele de sydmuorren yn flakken en ek de efterside befettet lisenen. De yngong, yn rûnbôgefoarm, foarmet ûnderdiel fan it middenrisalyt. Boppe de entree binne in heal en hiel roazefinster oanbrocht. Yn 1950 waard de houten toer ôfbrutsen en ferfongen troch in nij eksimplaar troch oannimmer Offringa te Haulerwyk. Der waard in nije lûdklok yn oanbrocht, omdat de âlde lûdklok yn Dútslân fersmolten waard. De bou fan de toer en de oanskaf fan de nije klok waard mooglik makke troch de finansjele bydragen fan de ynwenners fan Bakkeveen. De wynfaan is in hoanne.

It ynterieur fan de tsjerke wie sober. It plafond bestie út in wytferve tonferwulf mei trekstangen. Oan beide siden wienen ienfâldige houten tsjerkebanken pleatst mei yn it midden in paad en ferwaarming.

Pas yn 1963 krige de tsjerke in oargel. Dêrfoar hie men in harmony, dy't op de ‘kreake’ stie. In pear gemeenteleden ûntdekten dat oargelbouwer Leeflang yn Apeldoorn noch in brûkt oargel hie

beskikber hie, ôfkomstich út de tsjerke fan Stad aan ’t Haringvliet, Súd-Hollân.

Dizze waard oanskaft foar de som fan 6000 gûne. Wol moast it oargel restaurearre wurde, troch lekkage en krimp ferkearde it oargel yn minne steat. Firma Bakker en Timmenga út Ljouwert fierde dit út. It die bliken dat der in grutte ferskaat oan materialen en pipen yn it oargel siet. Guon pipen datearren út 1780. De reparaasje koste 30.000 gûne. Ek dit bedrach waard byinoarbrocht troch in ynsammelingsaksje. It oarspronklike oargel waard boud troch ien Van der Meulen út Gouda, dy't oargels reparearre en stimde.

Yn 2011 waard de tsjerke te keap oanbean yn de Ljouwerter Krante. Yn 2012 waard de lêste tsjerketsjinst holden, omdat it ledetal te folle ôfnaam. Yn dit jier waard ek it oargel skonken oan it harmoanium museum yn Paasloo, dêr't it wer folslein opboud waard. Yn 2020 is it oargel ferfierd nei Sint-Petersburch, dêr't it yn de Nederlânske Tsjerke opnij tsjinst docht. Tsjintwurdich is it tsjerkegebou yn gebrûk as wenning.