2. De Mande

De Mande is in modern tsjerkegebou sûnder toer, dat oan de râne fan Bakkeveen stiet, oan de trochgeande haadwei. 

De tsjerke wie de opfolger fan in âlder gereformeard evangelisaasjegebou. Yn 1959 makken de gereformeerde ynwenners fan Bakkefean bekend by de classis dat sy in eigen tsjerke woenen. Oant dy tiid besochten sy de tsjerke yn Duerswâlde. Dizze beoardiele posityf oer it fersyk. Op 28 april 1962 waard de earste stien lein troch ds. De Jong, sa as ek de yn de muorre mitsele stiftingsstien sjen lit. De tsjerke waard yn datselde jier yn gebrûk nommen. 

It tsjerkegebou is ûntwurpen troch arsjitekt H. van Hunnik en waard foar in part bekostige troch leauwensgenoaten út de provinsje. 

It ûntwerp fan it gebou kin rekkene wurde ta de weropbouarsjitektuer en it modernisme. It tsjerkegebou bestiet út twa dielen, dy't heaks op elkoar oansluten binne, beide mei in plat dak. Yn it heger boude diel fynt de tsjerketsjinst plak. It tsjerkegebou is mitsele mei giele en brúnreade bakstien. Oan de lange side fan it hegere diel fan de tsjerke is in mitselpatroan mei reliëf ferwurke yn de muorre yn in ljochtere bakstienkleur. Dit patroan komt ek werom yn it ynterieur. 

Foar de tsjerke, tichtby de yngong, is in op beton en bolstiennen mitsele sokkel mei dêrop in swerfstien pleatst. Der yn gravearre stiet ‘Geref. Tsjerke’.

De ljochtinval yn 'e tsjerkeseal komt fan ferskate finsterpartijen. In finsterpartij is horizontaal en direkt ûnder it dak pleatst. De finsterpartij oan 'e side dy't dêr foaroer pleatst is, rint fan it dak oant de grûn. It plafond bestiet út hout, de ferljochting út spots. 

It ynterieur bestie foarhinne út in grut tal efterinoar pleatste tsjerkebanken. Dizze binne letter ferfongen troch lossteande stuollen. 

Ta it ynterieur hearre in doopfont en in elektrysk oargel fan Monarke, dy't berikber is fia in trep. De boksen fan it elektryske oargel binne pleatst yn de oargelkas.

De Mande wurdt brûkt foar tsjerketsjinsten en oare religieuze doelen.