30. Weinterp

De tsjerke fan Weinterp is gelegen bûten de beboude kom tussen Wynjewâld en Himrik, mar stie oarspronklik yn it natuergebiet Weinterper Skar, tichter by it Koningsdjip. Yn 1777 is de âlde tsjerke, boud yn 1723, ôfbrutsen en stien foar stien wer opboud op syn hjoeddeiske plak, yn opdracht fan Daniël de Blocq-Lycklama à Nijeholt. De stiennen waarden troch de manlju fan Wijnjeterp trochjûn wylst se yn in lange rige stienen. De bou waard foltôge yn 1778, tsjûge de stien yn de westgevel. Ek boppe de doar oan de súdkant is in stien mei dêrop in tekst pleatst út 2 Timotheüs 2 fers 19. 

De ienfâldige bakstiennen sealtsjerke hat in trijesidige koarsluting en rûnbôgefinsters mei roedefersprieding. Der binne lisenen oanbrocht yn it muorre wurk. Op it muorre wurk is nûmering foar de grêfrigen oanbrocht. Yn sawol de foargevel as de sydmuorre is in rûnbôgedeur oanwêzich. Yn de foargevel is ek in lytsere rûnbôgeraam mei roedefersprieding te sjen. It sealtek bestiet út swarte glazuere dakpannen. De tsjerke hat in houten dakruiter op de westgevel, dizze hat allinnich in sierfunksje. De galmgatten binne derop skildere. De seiskantige spits is bedekt mei leien.

De tsjerke is yn 1984 en 1988-1990 restaurearre. De pleisterlaach op de westlike gevel dy't yn 1899 waard oanbrocht waard fuorthelle. Yn 2017 waard de tsjerke opnij restaurearre. It houtwurk en de toer krigen in nije ferve laach, it dak nije ladderheakken. Beide wynfaanen, in hynder en in hoanne, krigen nij ferguldsel. De foto fan it ynterieur dateert fan 1969, fan foar de restauraasjes (bron: Beeldbank Rijksdienst van het Cultureel Erfgoed). Het interieur onderging restauraties in 1996-1997 en werd zoveel mogelijk in oude stijl teruggebracht. 

De preekstoel is makke yn Loadewyk XVI-styl. It houtsnijwurk ferbyldet 4 evangelisten: Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. Op it foarpaniel stiet Mozes mei de Tafelen der wet. De hoeken binne lykwols fersierd: blêd en blomfestoenen mei diverse symboalen, lykas dea, ivichheid en fergonklikens en de jiertiden. De trep hat ajour-sneden balusters. Tsjinoer de preekstoel stiet in hearebank mei huif en it famyljewapen fan Daniël de Blocq-Lycklama à Nijeholt. 

De hearebanken binne sûnder fersiering, de frouljusbanken hawwe sneden goatyske slútstikken. Se komme wierskynlik út de yn 1777 ôfbrutsen tsjerke. Ien fan de slútstikken hat in twakoppige earn mei blank skyld, de oare slútstikken in earn, bolle en liuw. Ut harren bekken komme bibelske spreuken. Op de tsjerkebanken steane 14 koperen kandelaars. Der hongen ek twa tolfearmige kroanluchters mei kaarsen, mar dy waarden yn 2009 ûntfremde. No hingje der replika's, foarsjoen fan lampen. Boppe it koar is in trekbalke mei beskildere kartûs en dêrop in spreuk oer de stifting. 

It oargel, datearre ein achttjinde iuw, waard yn 1914 kocht fan Jan Proper út Kampen foar 800 gûne. Wêr't it oargel oarspronklik tsjinst die is net bekend, krekt as de namme fan de makker. Yn 1940 waard it oargel opknapt. Underwilens binne de tsjerke en it oargel yn eigendom fan de Herfoarme Stifting Begraafplakken. Yn 2003 waard it oargel opknapt troch oargelbouwer Haarsma út Drachten. 

De tsjerke wurdt brûkt foar tsjerketsjinsten en is te hier foar gearkomsten.