8. Sint-Marijetsjerke

De achttjinde-ieuske Mariakerk is in ienfâldich ûntwurpen halltsjerke mei in trijesidig sletten koar, boud fan bakstien en âlde kleasterstiennen, dy't wierskynlik ôfkomstich binne fan 'e midsiuwske katolike Mariakapel dy't op dit plak stie. De tsjerke hat acht finsters, oan 'e boppekant sletten yn in bôgefoarm, dy't elk yn in eigen muorreflak sitte. Elk muorreflak wurdt skieden troch lesenen. 

Oant it ein fan 'e njoggentjinde iuw stie der in klokketoer mei twa klokken op it terrein. Yn 1880 waard it plan betocht om de tichteby lizzende klokketoer te ferfangen troch in toer of daktoer. Yn 1896 waard de oanbesteging foar de bou fan in toer útskreaun en waard de tsjerke yngeand renovearre. Om de kosten te dekken, waard ien fan 'e twa klokken ferkocht. Fierder waard jild ynvestearre troch de tsjerkeried en waard in subsydzje fersoarge troch de gemeente Opsterlân. Yn 1896 krige de westgevel in rûnbôgefoarmige yngongspoarte yn renêssânsestyl. Boppe op 'e westgevel waard in houten daktoer pleatst, mei oan trije kanten klankgatten, wêryn't de midsiuwske klok wer hongen waard. De tsjerke krige in nije dakbedekking besteande út Lucas IJsbrandpannen. De hjoeddeiske klok yn 'e daktoer waard makke yn 1947.

It ynterieur is sober. De houten flier is ljochtblau skildere. It plafond bestiet út in beige houten tonferwulft. De preekstoel datearret wierskynlik út 'e santjinde iuw. Rûnbôgedekoraasjes binne oanbrocht op syn fjilden. Guon dielen fan 'e preekstoel binne fan lettere datum, lykas de getten izeren reling, dy't makke is yn 1896. Under de preekstoel leit in sarkofaachdeksel fan reade sânstien mei fiif wijingskrússen, dy't ek tsjinne as ôfdakstien foar in alter.

De tsjerke herberget ek in pear tsjerkebanken en twa hearebanken, wierskynlik út 'e ein fan 'e achttjinde iuw. De gewoane tsjerkebanken krigen yn 1896 nije wangen yn in ûntwerp út 'e lette njoggentjinde iuw. 

Yn 1896 waard ek in nije westmuorre yn 'e muorre boud, wêrby't de âlde gevel en eftermuorre wierskynlik bewarre bleaunen. De nije daktoer waard rjocht troch it dak boud. De ûnderkant rêst op twa getten izeren pylders mei Korintyske kapitelen. In oargelgevel waard makke mei twa lytsere getten izeren pylders, wêrop in harmonium pleatst waard. It harmonium, dat datearret út 1896, waard boud troch it Amerikaanske bedriuw J. Estey & Co út Vermont.

De tsjerke waard yn july 1977 oerdroegen oan de Stichting Alde Fryske Tsjerken, neidat er yn ûnbrûk rekke wie troch de fúzje fan de Grifformearde Tsjerken fan Kortezwaag en Gorredijk. 

Yn 1981 en 2009/2010 waard de daktoer restaurearre. Yn 1981 krige de toer syn orizjinele kleuren út 1896 werom, basearre op spesifikaasjes út in sketsboek fan skilder Jan Ringenoldus. De orizjinele waarwizer, in hoanne, waard ek op 'e toer ferfongen. It skip en it dak waarden yn 2009 fernijd. In toilet en keuken waarden yn 'e foartsjerke pleatst, en sintrale ferwaarming waard oanlein. 

De tsjerke wurdt ferskate kearen yn 't jier brûkt foar brulloften en begraffenissen. It gebou wurdt ek brûkt foar preken troch lekepredikers, foar muzykútfieringen en as oefenromte foar koaren. De Mariatsjerke wurdt elk jier iepene foar it publyk as ûnderdiel fan Tsjerkepaad.